Soms is iets zo vanzelfsprekend, dat je er altijd langs loopt. Of in dit geval overheen. Zonder dat het echt opvalt. Halve eikels tussen de bladeren op de bosgrond. Alsof ze zwartgeblakerd zijn. De keer dat ik mijn gedachten er vluchtig overheen liet gaan, kwam er een ‘eikels die vergaan op’. En toen werd die verdrongen door een volgende gedachte. Maar soms is een verhaal toch anders dan het lijkt. De zwarte eikels vergaan inderdaad.…
De wereld van de gallen. Galwespen, galvliegen of andere galvormers zijn meestal maar een paar millimeter groot. Toch kunnen ze iets heel wonderlijks. Ze injecteren een eitje in een plant of boom, samen met een chemische stof. Aan de hand van die stof weet de plant of boom precies welke cellen moeten woekeren om tot een altijd zelfde vorm kraamkamer te komen. De gal is de kraamkamer, waar de larve uit het eitje komt. Het…
Het is stil in het bos. De wind ruist door de bomen. Er is niemand. Het gevoel van alleen op de wereld zijn geeft een intens gevoel van geluk. Even weg uit het sociale leven, waar ik ook erg van geniet. Naast het pad ligt een geraamte. Het lijkt een spons met grove poriën. Het voelt stevig aan. Een wonderlijk ding. In de buurt is niets te zien dat een aanwijzing geeft over wat het…
Op een zandpad tussen de heide en de bosrand van het Deelerwoud, zit iets glimmends. Een wonderlijk uitziende kever, die zo uit een sprookjesboek zou kunnen komen. Geen idee hoe de sprookjeskever heet. Waarneming.nl is helemaal zeker: een driehoornmestkever. Een fascinerend insect, dat kan graven als de beste. Ze worden zo’n 2 centimeter groot en graven gangen tot op anderhalve meter diepte. Dat is 75 keer hun grootte naar beneden. Net zo knap als ik…