Augustus, de maand waarin veel vogelsoorten ruien. Vogelveren. Een fijn struindoel merk ik. Altijd een verrassing wat er onderweg op de grond ligt. De slagpennen van de grote bonte specht, zwart met grote witte vlekken. Of de vogel die razendsnel wegvloog en die veren achterliet: een houtsnip. En dan is er de ransuil die met veren strooit, maar zich niet laat zien. Terwijl ik om een enorme eik struin om te kijken of er wat…
Op het wandelpad van gras, zit een grote tor op een stevige stengel. We bekijken hem van dichtbij. Hij lijkt helemaal aangepast aan waterleven: een soort roer op zijn buik en stevige zwempoten. Een grote spinnende watertor, op land. De tor heeft een bijzondere manier van ademen: hij gebruikt zijn antennes als snorkel. Net als wij heeft hij lucht nodig om te ademen. Hij kan geen zuurstof uit het water halen. In de kano kijk…
Peddelstruinen. In een solokano rondlummelen. Heerlijk ontspannend, geen gericht doel en zien wat je onderweg tegenkomst. Vertragen laat nieuwe dingen zien, die je niet ziet als je ze snel voorbij gaat. De Weerribben is een kanoparadijs. Vaak gepeddeld daar, net zoals verschillende vrienden dat doen. Toch hebben we nog nooit gezien wat kanoslenterend wel opviel, op een plek waar we samen honderden keren geweest zijn. Een luchtzak. Tientallen luchtzakken. Een geleiachtige, doorzichtige zak, met allemaal…